Ramadan Nishori ka rrëfyer publikisht përjetimin e dhunimit seksual gjatë kohës së luftës në shtator të vitit 1998, si 21-vjeçar, në stacionin policor në Drenas.
“Unë sot dua që njerëzit të më shohin si një njeri që kam kaluar nëpër shumë gjëra, jam munduar shumë. Por nuk jam thyer kurrë. Nuk dua që njerëzit të më shohin me keqardhje për dhunën që kam përjetuar, por me respekt si një njeri që ka luftuar shumë për të mbijetuar”, ka thënë ai, në shënimin e Ditës së të Mbijetuarve të Dhunës Seksuale të luftës.
“Kanë ardhur dy policë me uniforma dhe më kanë futur në një banjo, dhe aty ndodhi më e keqja që mund t’i ndodhë një njeriu. Sepse atë kurrë nuk e kisha menduar se do të më ndodhte mua. Dhe njëri më dhunoi, ndërsa, derisa po përgatitej i dyti për dhunë, nga bërtimat e mia, një shqiptar që ishte aty hyri brenda dhe më nxori prej aty”, ka rrëfyer ai.
Nishori ka theksuar se dhunuesit e kanë kërcënuar, duke i thënë që askush nuk bën ta dijë se çfarë i kishte ndodhur.
Ai është burgosur dhe është liruar tek në mars të vitit 2001 me ndihmën e Kryqit të Kuq.
“Jetoja me prindërit dhe vëllezërit në fshat. Pasi u martova i thash vetes: do ta lë të kaluarën dhe ta lë prapa. Kjo ishte e pamundur… Isha në frikë se mos po e vëren dikush rastin çka më ka ndodhë. Thosha me vete unë jam burrë dhe për këtë që e kam përjetu unë nuk duhet me ditë kërkush. Se thojsha: m’nënçmojnë, m’bullizojnë… M’vike e bërtitë, me kajtë …”
Nishori ka treguar se në vitin 2005 për herë të parë ishte afruar te zyrat e organizatës Qendrës Kosovare për Rehabilitimin e të Mbijetuarve të Torturës (QKRMT), por se nuk kishe pasur forcë të hynte
